اگردر تاریخچه بیماریک پاتولوژی شناخته شده درمسیرهای کنترل وضعیت وجود داشته باشد که این پاتولوژی ممکن است عملکرد کلی بیماررا تحت تاثیر قراردهد، حتی اگرعدم ثبات شکایت اصلی بیمار نباشد.

 بررسی صورت گرفته روی 2266بیمار متوالی بااختلال تعادل که دربحث آزمون صندلی مطرح

شد، هم چنین می تواند برای  سایت تهران صفیر تعیین درصدبیمارانی که درتست پوسچروگرافی (EquiTest)

ناهنجاربوده اند ومطالعه روی انواع بیمارانی که احتمال کسب نتایج پوسچروگرافی ناهنجاردرآنها

بیشتراست، به کارروند. به طورکلی زمانی که همه بیماران با نشانه های درگیری سیستم محیطی

مشخص شدند، تنها 30% تا 35% آنها درنتایج CDP، ناهنجاری نشان می دهند. با این حال یک گروه

4% تا 5% ازکل این جمعیت 2266 بیماروجود داشت که برای آنها دربین همه تست های ENG

وصندلی چرخان، تنها نتایج CDP ناهنجاربود. سن افراد دراین گروه بالای 65سال بود وشکایت

اصلی آنها عدم ثبات درایستادن یا راه رفتن بود. این بیماران هنگام خوابیدن یا نشستن مشکلی نداشتند

وهیچ احساسی ازسرگیجه یادیگرحرکات ناهنجارنیزنداشتند. این آماردرتوسعه معیارهای بحث شده

برای انجام CDP نقش مهمی دارند.

پروتکل های EquiTest جنبه های مختلف توانایی های کنترل وضعیت درحالت های سکون وحرکت

رابررسی می کنند. اگرچه جنبه های معین کنترل وضعیت لازمه فعالیت های راه رفتن می باشند،

وناهنجاری های معین کنترل وضعیت ممکن است باعث مشکلات حرکتی شود، اما پوسچروگرافی

نمی تواند به تنهایی برای ارزیابی اختلالات راه رفتن به کاررود. ارزیابی راه رفتن دارای مجموعه

کاملی ازپارامترهای مخصوص به خود می باشد و باید تحت مجموعه کاملی ازوضعیت های مختلف

آزمایش شود..

منبع: 

https://www.tehransafir.com